Zwrócony na południe. Murowany, otynkowany. Trzykondygnacjowy, podpiwniczony. Na planie prostokąta z płytkimi trzyosiowymi ryzalitami no osi fasad wzdłużnych i dwiema czterokondygnacjowymi okrągłymi wieżami wysuniętymi z naroży fasady frontowej. Od północy przy narożu północno – wschodnim wieloboczna weranda, od zachodu dwukondygnacjowa czworoboczna przybudówka. W przyziemiu od frontu duży westybul nakryty sklepieniem krzyżowym wspartym na marmurowych korynckich kolumienkach, za westybulem salon ze stropem o stiukowym podziale siatkowym, pokryty polichromią trzecie ćwierćwiecze XIX wieku. Na piętrze dwuprzęsłowa kaplica nakryta neogotyckim sklepieniem krzyżowo – żebrowym. Zewnątrz między kondygnacjami gzymsy kordonowe i parapetowe, całość zwieńczona krenelażem. Okna o łukach półkolistych. Ryzality środkowe nieco wyższe, flankowane na narożach uskokowymi szkarpami zwieńczonymi pinaklami; na krenelażu ryzalitu frontowego napis i data 1847, poniżej herb Dołęga Mycielskich. Dach kryty łupkiem.